محمدتقی بهار – هنگام فرودین که رساند ز ما درود؟ بر مرغزار دیلم و طرف سپیدرود

هنگام فرودین که رساند ز ما درود؟ بر مرغزار دیلم و طرف سپیدرود  کز سبزه و بنفشه و گلهای رنگ رنگ گویی بهشت آمده از آسمان فرود

هنگام فرودین که رساند ز ما درود؟
بر مرغزار دیلم و طرف سپیدرود

کز سبزه و بنفشه و گلهای رنگ رنگ
گویی بهشت آمده از آسمان فرود

دریا بنفش و مرز بنفش و هوا بنفش
جنگل کبود و کوه کبود و افق کبود

جای دگر بنفشه یکی دسته بدروند
وین جایگه بنفشه به خرمن توان درود

کوه از درخت گویی مردی مبارز است
پرهای گونه‌گون زده چون جنگیان به خود

اشجار گونه‌گون و شکفته میانشان
گلهای سیب و آلو و آبی و آمرود

چون لوح آزمونه که نقاش چربدست
الوان گونه‌گون را بر وی بیازمود

شمشاد را نگر که همه تن قد است و جعد
قدی است ناخمیده و جعدی است نابسود

از تیغ کوه تا لب دریا کشیده‌اند
فرشی کش از بنفشه و سبزه است تار و پود


به اشتراک بگذارید: پینترست تلگرام تامبلر لینکدین ایمیل