فردوسی – تویی در جهان مرمرا چشم راست به جز تو دلم آرزویی نخواست

تویی در جهان مرمرا چشم راست
به جز تو دلم آرزویی نخواست

….

بدارم وفای تو تا زنده ام
روان را به مهر تو آکنده ام

…

ز من بد سخن نشنود گوش تو
نجویم جدایی ز آغوش تو