پروین اعتصامی – نکوئی کن چو در بالا نشستی نزیبد نیکوان را خودپرستی

نکوئی کن چو در بالا نشستی  نزیبد نیکوان را خودپرستی

نکوئی کن چو در بالا نشستی
نزیبد نیکوان را خودپرستی

تو نوری، نور با ظلمت نخوابد
طبیب از دردمندان رخ نتابد

بکان اندر، تو بخشی لعل را فام
تجلی از تو گیرد باده در جام

فروغ افکن بهر کوتاه بامی
که هر بامی نشانی شد ز نامی

چراغ پیرزن بس زود میرد
خوشست ار کلبه‌اش نور از تو گیرد


به اشتراک بگذارید: پینترست تلگرام تامبلر لینکدین ایمیل