وینستون چرچیل

سر وینستون لئونارد اسپنسر چرچیل (متولد 30 نوامبر 1874 – متوفی 24 ژانویه 1965) سیاستمداری بریتانیایی بود که بین سال‌های 1940 تا 1945 و مجدداً 1951 تا 1955 به عنوان نخست وزیر بریتانیا فعالیت کرد. چرچیل که به عنوان یکی از بزرگترین رهبران دوران جنگ قرن بیستم شناخته می‌شود، همچنین افسر ارتش بریتانیا، تاریخ‌دان، نویسنده، و هنرمند نیز بود. او برنده جایزه نوبل ادبیات شد، و اولین فردی بود که شهروند افتخاری ایالات متحده شد.
چرچیل در خانواده‌ای اشرافی به دنیا آمد. پدر او، لرد رندولف چرچیل، سیاستمداری پرجذبه بود که به عنوان وزیر خزانه‌داری فعالیت می‌کرد. زمانی که چرچیل افسری جوان در ارتش بود، در هند بریتانیا، سودان، و جنگ بوئر دوم خدمت نظامی کرد. او به عنوان گزارشگر جنگی شهرت پیدا کرد و کتاب‌هایی در مورد فعالیت‌های خود نوشت.
در صف اول سیاست برای پنجاه سال، چرچیل مقام‌های سیاسی و کابینه‌ای بسیاری را به عهده داشت. در آستانه وقوع جنگ جهانی دوم، وی ابتدا به مقام فرمانده نخست نیروی دریایی و سپس با استعفای نویل چمبرلین در سال 1940، به مقام نخست وزیری منصوب شد. خودداری قاطعانه او از تسلیم الهام‌بخش مقاومت بریتانیا در جنگ بود، به ویژه در روزهای اولیه دشوار جنگ زمانی که امپراتوری و کشورهای مشترک‌المنافع بریتانیا در مقابله فعال با آدولف هیتلر به تنهایی ایستادگی می‌کرد. از چرچیل به ویژه برای سخنرانی‌ها و برنامه‌های رادیویی‌اش که الهام‌بخش مردم بریتانیا بود یاد می‌شود. او تا زمان قطعی شدن پیروزی در نبرد با آلمان نازی نخست وزیر بریتانیا بود.
وینستون چرچیل که در نظرسنجی سال 2002 به عنوان بزرگ‌ترین فرد بریتانیا شناخته شد، به عنوان یکی از تأثیرگذارین افراد در تاریخ بریتانیا شناخته می‌شود.