ماکس وبر

کارل امیل ماکسیمیلیان “ماکس“ وبر (متولد 21 آپریل 1864 – متوفی 14 ژوئن 1920) جامعه‌شناس، فیلسوف، حقوقدان، و اقتصاددان سیاسی آلمانی بود که اندیشه‌هایش بر روی نظریه اجتماعی و پژوهش اجتماعی تأثیرگذار بود. وبر اغلب به همراه امیل دورکیم و کارل مارکس، سه پایه‌گذار جامعه‌شناسی شناخته می‌شوند. وبر طرفدار مهم ضد مثبت‌گرایی بود، و معتقد به مطالعه کنش اجتماعی از طریق ابزارهای تفسیری و بر اساس شناخت هدف و معنایی که فرد برای اقدامات خود قائل است، بود. بر خلاف دورکیم، او به تک‌علتی اعتقاد نداشت و عقیده داشت که برای هر پیامدی، می‌تواند چندین علت وجود داشته باشد.

ماکس وبر بیش از همه به خاطر رساله خود از ترکیب جامعه‌شناسی اقتصادی و جامعه‌شناسی دین شناخته می‌شود که در کتاب خود با عنوان «اخلاق پروتستانی و روح سرمایه‌داری» آن را بسط داد.

بر خلاف ماده‌گرایی تاریخی مارکس، وبر بر اهمیت تأثیرات فرهنگی تثبیت شده در دین به عنوان راه‌هایی برای درک منشأ سرمایه‌داری تأکید داشت. اخلاق پروتستانی اولین بخش تحقیقات وسیع‌تر وبر در دنیای دین را تشکیل داد؛ او به بررسی مذاهب چین، مذاهب هند و یهودیت باستانی پرداخت، و توجهی ویژه به تفاوت در پیامدهای اقتصادی و شرایط قشربندی آن‌ها داشت.

بعد از پایان جنگ جهانی اول، ماکس وبر یکی از بنیانگذاران حزب دموکرات آلمان بود. با ابتلا به آنفلوانزای اسپانیایی، او در سال 1920 به علت سینه‌پهلو در سن 56 سالگی درگذشت.