مایکل جکسون

مایکل جوزف جکسون (متولد 29 آگوست 1958 – متوفی 25 ژوئن 2009) خواننده، ترانه‌سرا، تهیه‌کننده موسیقی، رقصنده و بازیگر آمریکایی بود. مایکل جکسون با نام سلطان پاپ نیز خطاب می‌شد. کارهایش در موسیقی و رقص، در کنار زندگی شخصی علنی وی، جکسون را برای بیش از چهار دهه به یکی از چهره‌های مشهور جهان تبدیل کرده بود.

به عنوان فرزند هشتم خانواده جکسون، او فعالیت در عرصه موسیقی حرفه‌ای را همراه با برادران بزرگترش جکی، تیتو، جرمین و مارلون به عنوان عضوی از گروه جکسون فایو در سال 1964 آغاز کرد و از سال 1971 فعالیت انفرادی خود را در این عرصه پی گرفت. در اوایل دهه 1980، جکسون تبدیل به چهره برتر موسیقی پاپ شد. موزیک ویدئوهای برخی از آهنگ‌هایش از جمله بیت ایت (Beat It) ، بیلی جین (Billie Jean) و تریلر (Thriller) از آلبوم تریلر در سال 1982، موانع نژادی را در هم شکست و موجب تبدیل رسانه موزیک ویدئو به شکلی از هنر و ابزاری برای تبلیغات شد. محبوبیت این ویدئوها به ایجاد شهرت برای شبکه تلویزیونی تازه تاسیس MTV کمک کرد. آلبوم بد از او در سال 1987 با آهنگ‌های من نمی توانم دوستت نداشته باشم (I Just Can’t stop Loving You)، بد (Bad)، حسی که تو به من می‌دهی (The Way You Make Me Feel)، مردی در آینه (Man in the Mirror) و دایانای کثیف (Dirty Diana) تبدیل به اولین آلبومی شد که 5 تک آهنگ آن در جایگاه اول فهرست 100 آهنگ برتر بیلبورد بوده است. جکسون با ویدئوهایی همچون سیاه یا سفید (Black or White) و فریاد (Scream)، به نوآوری‌های رسانه‌ای در دهه 1990 ادامه داد و با اجرای تورهای انفرادی به عنوان هنرمندی پرآوازه در جهان مطرح شد. به واسطه اجرای صحنه‌ای و ویدئویی، جکسون شماری از تکنیک‌های پیچیده رقص از قبیل روبات و مون‌واک که به وسیله او نامگذاری شدند را فراگیر و عمومی کرد. صدا و سبک متمایز او هنرمندان متعددی از سبک‌های مختلف موسیقی را تحت تأثیر قرار داده است.

تریلر، پر فروش‌ترین آلبوم در تمام دوران با فروش تخمینی 65 میلیون نسخه در سراسر جهان است. آلبوم‌های دیگر او از جمله آف دِ وال (1979)، بد (1987)، خطرناک (1991) و تاریخ (1995) در میان پر فروش‌ترین آلبوم‌های جهان جای گرفته‌اند. جکسون از معدود هنرمندانی است که دو بار به تالار مشاهیر راک اند رول معرفی شده است. همچنین او از جمله کسانی است که به تالار مشاهیر آهنگسازان و تالار مشاهیر رقص به عنوان اولین و تنها رقصنده از موسیقی پاپ و راک معرفی شده است. دستاوردهای دیگر او شامل چندین رکورد جهانی گینس، 13 جایزه گرمی، جایزه اسطوره گرمی، جایزه یک عمر دستاورد هنری گرمی، 26 جایزه موسیقی امریکن اواردز (بیش از هر هنرمند دیگر) از جمله “هنرمند قرن” و “هنرمند دهه 1980″، 13 تک آهنگ شماره یک در آمریکا (بیش از هر هنرمند مرد دیگری بعد از پایه‌گذاری فهرست 100 آهنگ برتر بیلبورد) و فروش تخمینی بیش از 400 میلیون نسخه در سراسر جهان می‌شود. جکسون صدها جایزه به دست آورد که او را تبدیل به پر جایزه‌ترین هنرمند در تاریخ موسیقی پاپ کرده است. بعد از اینکه که ترانه عشق هرگز چنین حس خوبی نداشته (Love Never Felt So Good) از جکسون به جایگاه نهم در 21 می 2014 دست یافت، او اولین هنرمند تاریخ شد که 10 آهنگ برتر در فهرست 100 آهنگ داغ بیلبورد در پنج دهه مختلف داشته است. جکسون به نقاط مختلف جهان برای حضور در رویدادهایی که به افتخار انسان‌دوستی او برگزار می‌شد سفر کرد. مؤسسه رکورد‌های جهانی گینس او را به خاطر حمایت از بیش از 39 سازمان خیریه (بیش از هر هنرمند دیگری) به رسمیت شناخته است.

جنبه‌های زندگی شخصی مایکل جکسون از جمله تغییرات در ظاهر او، روابط شخصی و نوع رفتارش، حاشیه هایی را برای وی به همراه داشت. در اواسط دهه 1990، او به سوء‌استفاده جنسی از کودکان متهم شد اما این مورد در خارج از دادگاه با پرداخت مبلغ نامعلومی حل و فصل شد و هیچ مسئولیت رسمی را متوجه او نکرد. او در سال 2005 از اتهامات سوء استفاده جنسی و چندین اتهام دیگر تبرئه شد و هیئت منصفه او را در تمامی موارد بی‌گناه دانست. در حالی که جکسون برای دوره جدید کنسرت بازگشتِ خود به نام This Is It آماده می‌شد، به خاطر استفاده از داروی قویِ پروپوفول و مسمومیت ناشی از بنزودیازپاین در ژوئن سال 2009 بر اثر ایست قلبی درگذشت. پزشک قانونی لس آنجلس رسماً مرگ او را قتل اعلام کرد و پزشک شخصی او کانراد موری به قتل غیر عمد محکوم شد. مرگ جکسون احساسات غم و اندوه جهانی را در پی داشت و پخش زنده مراسم یادبود عمومی وی در سراسر جهان مشاهده شد. مجله فوربس، جکسون را به عنوان پردرآمدترین فرد مشهور وفات یافته معرفی کرده است، عنوانی که برای پنجمین سال متوالی با 140 میلیون دلار درآمد برای او محفوظ باقی مانده است.