ویکتور هوگو، نویسنده رمانتیک فرانسوی که بیش از همه به خاطر نوشتن کتاب‌های گوژپشت نتردام و بینوایان شناخته می‌شود، همیشه زندگی رمانتیکی نداشت. برای مثال، او حدود بیست سال را در تبعید و بیشتر در جزیره گرنزی (واقع در کانال بین بریتانیا و وطنش) گذراند. ولی وقتی در سال 1870 به فرانسه بازگشت، اوضاع بدتر هم شد.
هوگو به خاطر بیش از حد لیبرال و آزاداندیش شدن در دوره‌ای که امپراتور نهایی، ناپلئون سوم، به شدت محافظه‌کار شده بود، تبعید شد. وقتی جمهوری سوم فرانسه از سر گرفته شد، ویکتور هوگو به خانه برگشت، ولی مدت زیادی نتوانست از بازگشت خود لذت ببرد چرا که مجدداً هرج و مرج به پا شد. جنگ بین فرانسه و پروس شروع شد، و نیروهای پروس در پاییز 1870 پاریس را احاطه کردند. ژرمن‌ها دور شهر روشنایی‌ها را محاصره کردند، دوره‌ای که برای 132 روز طولانی طول کشید تا اینکه در ماه ژانویه به اتمام رسید.
بیشتر بخوانید -> جملات کوتاه ویکتور هوگو
در دوران محاصره پاریس، فقر فراگیر بود و غذا برای همه ناکافی بود. به عنوان هنرمندی قابل احترام، هوگو غذایی بیشتر از مردم عادی دریافت می‌کرد، به این معنی که او مجبور بود هر چه که در دسترس بود بخورد، خوشمزه یا غیر خوشمزه! ظاهراً، او حتی حیواناتی از باغ وحشی در پاریس را هم خورد. در خاطرات روزانه خود برای 12 ژانویه 1871، هوگو یادداشت کرده، «ما امروز استیک فیل برای ناهار داشتیم.»
فروشنده اصلی جانوران نامتعارف چه کسی بود؟ بر اساس نوشته‌های ادمون دو گُنکور نویسنده، قصابی به نام موسیور دبوس انواع اجساد عجیب و غریب مثل خرطوم پوست کنده فیل را می‌فروخت. البته فیل تنها حیوانی نبود که راه خود را به سفره ویکتور هوگو باز کرد. او و خانواده‌اش مجبور به خوردن گوزن آنتلوپ و خرس هم شدند، در حالی که ویکهام هافمن دیپلمات آمریکایی در یادداشت‌هایش به خوردن گاو یاک، گوزن شمالی، شتر، و حتی جوجه تیغی خاردار اشاره کرد.