مجله نشنال جئوگرافی این عکس را به عنوان بهترین عکس سال 1987 انتخاب کرد، و دلیل خوبی هم برای آن وجود دارد. در این عکس، دکتر زبیگنیو رلیگا حواسش به علائم حیاتی بیماری است که به مدت 23 ساعت عمل قلب بر روی او انجام داده بود. در گوشه سمت راست، یکی از دستیاران او که در عمل جراحی شرکت داشته به خواب رفته است. دکتر رلیگا مبتکر عمل پیوند قلب در لهستان بود، و با اینکه این عمل جراحی در آن زمان تقریباً غیر ممکن به شمار می‌رفت، او شانس خود را امتحان کرد و این عمل جراحی کاملاً موفقیت‌آمیز بود.
زبیگنیو رلیگا اولین عمل پیوند قلب موفق را در لهستان انجام داد، و در ژوئن 1995 او اولین جراحی بود که دریچه مصنوعی قلب را از عناصر گرفته شده از جنازه‌های انسانی پیوند زد. رلیگا علاوه بر اینکه جراح موفقی بود در عرصه سیاسی هم حرفه موفقی داشت، ولی در خارج از لهستان او عمدتاً به خاطر دستاوردهای پزشکی خود شناخته می‌شود. در سال 1993، او عضوی از مجلس لهستان شد و در سال 2001 مجدداً به عنوان نماینده مجلس انتخاب شد. او در انتخابات ریاست جمهوری لهستان در سال 2005 نامزد بود، و با اینکه تنها با 6 درصد آرا از رقابت انتخاباتی جا ماند، ولی احترام بسیاری میان مردم این کشور به دست آورد.
در سال 1987، پیشنهاد فرایند پیوند قلب چراغ سبز دریافت کرد، و رلیگا یک لحظه را هم تلف نکرد. این عمل جراحی به شدت طاقت‌فرسا بود، 23 ساعت طول کشید، و در پایان در حالی از رلیگا عکس گرفته شد که به علائم حیاتی بیمار نگاه می‌کرد. دلهره و خستگی در تصویر به وضح دیده می‌شود، و هر چه بیشتر به آن نگاه می‌کنید، بیشتر می‌بینید. جراحی که در گوشه خوابیده، ریخت و پاش اتاق، انبوه سیم‌ها… واقعاً نگاه کردن به آن آدم را خسته نمی‌کند. وقتی جیمز استنفیلد این عکس را گرفت، او فقط داستانی از جراحی را بازگو نکرد. در واقع، او دنیا را به شکلی تغییر داد.
مطلب بسیار جالب و خواندی بود
مرسی
باریکلا